Najliczniej reprezentowanym w Jeziorze Zegrzyńskim gatunkiem jest leszcz – duża, żerująca w stadach ryba karpiowata. Osiąga masę do 5 kg. W poszukiwaniu pokarmu potrafi nurkować nawet w mule kilkunastocentymetrowym mule.
Nieco mniej liczny, a jednak najbardziej charakterystyczny dla Jeziora Zegrzyńskiego, jest sum. Ta największa w naszych wodach ryba potrafi osiągnąć długość
3 m i wagę 100 kg. Wędkarzom często trafiają się okazy 30-50-kilogramowe. Rekordzista wyłowiony z wód Jeziora Zegrzyńskiego ważył ponad 80 kg. Sum jest drapieżnikiem. Żeruje w wodach spokojnych, z mulistym podłożem,
Oczywiście w Jeziorze Zegrzyńskim nie może zabraknąć płoci – ryby masowo występującej w wodach Mazowsza. Dorasta ona do długości 40 cm, osiąga wagę maksymalnie 1,5 kg. Spotkać ją można na dużej głębokości lub schowaną wśród wodnej roślinności.
Kolejną rybą często spotykaną w Jeziorze Zegrzyńskim jest okoń. Młode osobniki żywią się planktonem i larwami owadów, dorosłe polują na narybek często atakując również przedstawicieli własnego gatunku. Okoń żyje zarówno w strefie przybrzeżnej, jak i w głębszych partiach akwenu.
Przyjeżdżający nad Jezioro Zegrzyńskie wędkarze stosunkowo łatwo mogą złowić sandacza. Jego obecność świadczy o biologicznej czystości tych wód – ryba toleruje tylko otoczenie o dnie mało zanieczyszczonym i twardym. Dlatego największą szansę zdobycia sandacza daje wędkowanie
w środkowej, najgłębszej partii Jeziora, a także części rzecznej – Bugu i Narwi.
Nie tylko wędkarzy cieszy obecność w Jeziorze Zegrzyńskim bolenia. Ten dorastający do 1 m drapieżnik poluje w sposób niezwykle widowiskowy – ścigając ofiarę często wyskakuje ponad powierzchnię wody. Boleń to jedyny przedstawiciel drapieżników wśród karpiowatych. Pokonanie go jest nie lada wyzwaniem, ponieważ ryba łatwo się nie poddaje. Poza tym wykorzystując swoją siłę potrafi stawić niedoświadczonemu wędkarzowi skuteczny opór.
Poza boleniem w Jeziorze Zegrzyńskim występują właściwie wszystkie gatunki ryb karpiowatych. Żyją w mulistych akwenach. Ich waga nierzadko przekracza 20 kg. Są to ryby niezwykle ostrożne i jednocześnie silne, dlatego ich złowienie jest prawdziwą wędkarską sztuką.
Do podobnie trudnych wyzwań należy trafienie karasia srebrzystego. Z uwagi
na swoją waleczność połączoną z łatwością brania przynęty jest on bardzo ceniony podczas zawodów sportowych. Jego mięso jednak znacznie ustępuje smakiem krewniakowi – karasiowi pospolitemu. Ryba ta jest krępa, kształtem przypomina paletkę tenisa stołowego. Potrafi przetrwać w bardzo trudnych warunkach, ponieważ ma niewielkie wymagania tlenowe. Oczywiście oba gatunki występują w Jeziorze Zegrzyńskim.
Idąc tropem ryb szczególnie wytrzymałych warto wspomnieć również o linie. Znajdziemy go głównie na wodach spokojnych Jeziora Zegrzyńskiego – w zatokach, a nawet w starorzeczach. Przy bardzo niskich i skrajnie wysokich temperaturach, nie potrzebując dużej ilości tlenu, szuka schronienia w mule. W czasie wędkowania łatwo zanęcić go ziarnami fasoli i kukurydzy.
Relatywnie rzadko występują w Jeziorze Zegrzyńskim dwa najbardziej poruszające wyobraźnię drapieżniki – szczupak i miętus. Pierwszy osiąga do 1 m długości i 12 kg wagi, drugi jest znacznie mniejszy – największe osobniki ważą ok. 3 kg. Szczupak żeruje w ciągu dnia, miętus szuka ofiar nocą.
Najmniejsze znaczenie, choć niewątpliwie warte są wymienienia, mają w Jeziorze Zegrzyńskim takie gatunki, jak: jelec, jaź, kleń, wzdręga, ukleja, jazgarz, głowacz, gołowianka… Mamy też duże gatunki w Jeziorze sztucznie osadzone. Są to takie ryby, jak np. amur lub tołpyga.